ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
Το λάδι ελιάς ή το «χρυσό υγρό», σύμφωνα με τον Όμηρο, κατά την αρχαιότητα δεν ήταν απλώς μια τροφή, αλλά αποτελούσε σύμβολο υγείας και δύναμης, φάρμακο, καθώς και πηγή μαγείας και θαυμασμού. Συγκεκριμένα, στην αρχαία Ελλάδα, οι αθλητές το άλειφαν σε όλο τους το σώμα, γιατί πίστευαν ότι θα τους χαρίσει δύναμη και τύχη, ενώ οι πολεμιστές μύρωναν με αυτό τα κεφάλια των ευγενών και έριχναν σταγόνες στα κόκαλα των νεκρών αγίων και των μαρτύρων, καθώς ήταν έμβλημα καθαγιασμού και αγνότητας.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, τον Απολλόδωρο, τον Πλούταρχο, τον Παυσανία, τον Οβίδιο και άλλους, η πόλη των Αθηνών έλαβε την ονομασία της διότι οι Αθηναίοι θεωρούσαν το ελαιόλαδο, που πρόσφερε η Θεά Αθηνά, πιο σημαντικό από την προσφορά του Θεού Ποσειδώνα, που έδωσε μια πηγή από την οποία ανάβλυζε θαλασσινό νερό μέσα από έναν βράχο.
Οι Σπαρτιάτες ήταν οι Έλληνες που χρησιμοποιούσαν το ελαιόλαδο για να αλείφουν τα σώματά τους, ενώ ασκούνταν στα γυμνάσια.
Η 3.000 ετών Ελιά των Βουβών βρίσκεται στις Βούβες του Νομού Χανίων.
